Spis treści
u rodzimego i pierwotnego ludu sposób rządzenia się i życia,
obyczaje i mowa sama - ściśle były spojone
z nauką o Bogach.
Zorian Dołęga Chodakowski 1818
Odrodzone prapolskie wyznanie przywraca Polakom podstawy ich ducha, wiarę wyrosłą razem z Narodem, źródło mocy. Zwracając się ku wierze przodków, której rozwój przemocą przerwano, nie zamierzamy odtwarzać słowiańskiej religii w jej dawnej postaci, lecz wczuć się w jej ducha - abyśmy mogli nim żyć. Rodzima wiara przywołuje wspólne bałto-słowiańskie i wszecharyjskie dziedzictwo, aby czerpać z niego siły, wiedzę i natchnienie do swego rozwoju.
Staramy się naszą prawiarę poznać do głębi, wczuć się w nią i zrozumieć ją. Podejmujemy trud jej odbudowy i dalszego rozwoju.
Bogowie są upostaciowanymi siłami Przyrody, oglądem Tego Jednego - Boskiej Prasiły tworzącej, przenikającej i uduchowiającej wszystek Świat. Każdy z Nich jest częścią, ułamkiem Bożycy, odzwierciadlając jedną z wielu stron potęgi Wszech-Boskości. Bez Bogów nie byłoby Świata, a bez Świata Bogów.
Nie znamy dróg rozwoju, jaką przebyłaby nasza prapolska wiara w ciągu set lat jej wymuszonej nieobecności w życiu Narodu, ani poziomu jaki by osiągnęła. Możemy tylko ją sobie wyobrazić i starać się nadać jej postać odpowiednią współczesności. Pomocne są nam w tym dziele ludowe obyczaje i obrzędy. W nich zachowało się dużo prapolskiej kultury i ukrytej wiary. Jak ongiś chcemy być wolni i twórczy, czynni w każdej dziedzinie życia, kierując się wzniosłymi zasadami. Rodzima Wiara jest stale żywą i zawsze młodą religią życia i radości, obcowania z Bogami.
Po tysiącleciu zniewalania ducha nadszedł czas jego odrodzenia, odrodzenia naszego i pokrewnych narodów. Od nas samych zależy jego przebieg i spełnienie. Bądźmy godnymi spadkobiercami naszych duchowych przodków - rodzimowierców. To dzieło wymaga od nas wytrwałości. Jego wynik rozstrzygnie naszą przyszłość.